Güdü

Bir güdü var insanın içinde. Bunu nasıl çıkartmak, nasıl yok etmek gerek bilemiyorum. Öyle bir şey ki bu, işinden gücünden alıkoyabiliyor insanı. Aslında tek şeymiş gibi görünmüyor bakıldığı zaman. Ama düşününce anlaşılıyor ki tek şey var temelde yatan ve tüm bunları yapan. Bundan kurtulmak gerek. Yoksa işimiz zor. Her şey daha zor olacak onunla devam etmeye uğraşırsak. Yarım yamalak kalıyormuş hissi bıraktığından belki de insanda. Üstüne düşünmek bile ayrı bir çıkmaz. Bir de yaşamak zorunda kalıyorsun işte bunu. Sakin olabilmek ve duru düşünüp net, kararlı eylemler koymak gerekiyor ortaya.

Mevsimsel / Toplum Kaynaklı

İnsanın da kendine özgü mevsimleri var ama dünya-güneş ilişkisinin istikrarını koruyamadığından çembersel bir döngü içinde değil. Çoğunlukla toplum kaynaklı bir o kadar da de novo oluşuyor bunlar.

Sevgi

Pratik sevgi, duyuşun bağımlılığında değil, istemede olan sevgidir.

I. Kant

Özlemek

Özlemek. Sahip olunamayan ya da olunmayacak şeye karşı duyulan karşı konulmaz arzudur. Karşı koymak ne getirir insana? Karşı konulmasa ne olur? Eğer karşı koymak gerekiyorsa buna demek oluyor ki kötü bir histir bu. İnsandan neler götürür özlemek? Eğer kişi durumunu kendince mantıksal bir çerçeveye oturtmuşsa(rasyonalizasyon) etkilenmediğini zannederek bu durumdan kendini kandırır. Ancak bilinçsizce yaptığı güdüsel davranışlar da zedeler kişiyi. Dolayısıyla özlemini sevmek gerek kendinle ilgili olan çoğu şey gibi. O zaman özlemden kendi dışında olan şeyi çıkarıp -ya da daha az dahil edip- onu kendinden yapabilir insan. Bu durumda artık özlemin senindir ve onunla yaşamayı öğrenmişsindir.

Gelecek

" İnsanlar mutluluğu "gelecek" olan bir şey olarak düşlemeye mahkum edildiler. Halbuki tek mutlak "gelecek" olan ölümdü. " 

Şizofrengi'den

Farklılıklar Üstüne

O kadar konuşuldu ki artık yazmak gereksiz.

Mühim Soru

Tek soru var sormanızı istediğim sizden.

Neden?